Aan het einde van de ontsluitingsperiode krijg je op de top van de wee een drukkend gevoel, het gevoel alsof je moet poepen. Dit gevoel gaat steeds langer duren en wordt intenser, totdat je het niet meer tegen kunt houden: de persreflex of persdrang! Wanneer de wee weg is, valt deze drang ook weg en is er pauze. In deze pauze hebben jij en je kindje de tijd om bij te komen voordat de volgende perswee zich aandient.

Persen doe je op je gevoel. Aanvankelijk is dit ‘passief’, je perst nog niet op volle kracht en probeert nog zoveel mogelijk te zuchten. Het kindje kan dan zo diep mogelijk in je bekken komen, totdat er sprake is van volledige ontsluiting (10 cm). Uiteindelijk is de persdrang onophoudbaar en ga je ‘actief’ meepersen, ook dit doe je op je gevoel. In het begin is dit even wennen, je gaat omschakelen van zuchten naar persen. Het kindje duw je hiermee door je bekken, over de bekkenbodem en onder je schaambeen door. Dit kun je in diverse, het beste verticale, houdingen doen (zie ‘baringshoudingen’) die voor jou het beste voelen. Gemiddeld duurt de actieve persfase bij een eerste kindje 1-1,5 uur, bij een tweede kindje ca 20 minuten.

Als je kindje geboren is leggen we deze altijd op je buik, daar blijft hij of zij het beste warm. We vragen altijd of je partner of jij de navelstreng door wil knippen.

Persen is een reflex! Het is even wennen, die drang kun je niet tegenhouden, dus duw maar mee op gevoel!

Tip: persen doe je het beste in een verticale houding (zittend op de baarkruk, knielend, op handen en knieën of staand).